مجازی سازی یک مسیر اجتناب ناپذیر پیش روی مجموعه هاست چون نه تنها امکان و مزیتی را از دست نمیدهید بلکه از مزایای زیر نیز بهره مند میشوید:
- صرفه جویی اقتصادی چشمگیر در کوتاه مدت و بلند مدت
- صرفه جویی در مصرف انرژی
- افزایش مدیریت و نظارت
- افزایش سرعت و کیفیت سرویس های نرم افزاری
- افزایش راندمان کاری
- سهولت در پشتیبان گیری از اطلاعات
- نگهداری ساده تر و بهینه تر سرویسها
- استفاده بهینه از ظرفیت سخت افزار موجود
- کاهش نیاز به سخت افزار
- تامین بهتر امنیت اطلاعات
- مدیریت امنیت اطلاعات
- امکان اعمال تغییرات، بسیار سریعتر و با انرژی کمتر
- کاهش فضای فیزیکی مصرفی برای سیسمهای آی تی در دیتا سنتر ها و حتی میز کاربران
- کار و پایداری بی وقفه حتی در صورت خرابی سخت افزار و یا ارتقا سخت افزار
- کاهش چشمگیر مصرف پهنای باند در شبکه
- افزایش پایداری شبکه و زیر ساخت
- آلودگی صوتی و حرارتی پایین تر
- و …
مجازی سازی یا ماشین مجازی چیست؟
به طور خلاصه استفاده از سخت افزار و منابع سخت افزاری شامل حافظه، پردازنده، دیسک، کارت شبکه و … در یک سیستم کامپیوتری برای راه اندازی و استفاده (میزبانی) بیش از یک سیستم عامل به صورت همزمان را مجازی سازی می نامیم.
با این تعریف سیستمهایی که داری بوت دو یا چند گانه هستند و در هنگام بوت شدن یک سیستم عامل انتخاب شده و کنترل سخت افزار را بر عهده می گیرد در حیطه مجازی سازی قرار نمی گیرند.
مجازی سازی به طور کلی به دو روش انجام می شود:
Type1 نوع یک و حرفه ای آن اصطلاحا به آن baremetal hypervisor نیز می گویند :
شامل استفاده از یک سیستم عامل مخصوص مجازی سازی در سرور فیزیکی (Host) و در اختیار گرفتن منابع اصلی مثل رم ، پردازنده و دیسک در سیستم میزبان و واگذاری و مدیریت منابع بین سیستم عاملهایی که به عنوان مهمان (Guest) نصب می شوند، در این نوع مجازی سازی به سیستم عامل میزبان که وظیفه کنترل و تقسیم I/O و منابع اصلی سرور بین سیستم عاملها را دارد هایپروایزر (هایپرویزور hypervisor) گویند.
